Pożegnanie Biskupa Edwarda Materskiego
wypowiedziane przez Jana Rejczaka podczas modlitewnego czuwania wspólnoty KIK-u przy trumnie śp. Biskupa Edwarda.

Ekscelencjo! Najdostojniejszy Księże Biskupie Edwardzie!

Dziś Wspólnota Klubu Inteligencji Katolickiej zgromadziła się w Radomskiej Katedrze na szczególnym zebraniu. Jest to, Ekscelencjo, nasze ziemskie z Tobą pożegnanie.

Spotkanie to jest jedyne, niepowtarzalne. Naszemu modlitewnemu skupieniu towarzyszy muzyka i utwory organowe w wykonaniu mistrza Pana Roberta Grudnia. Tak jak w sali KIK-u, spotkanie rozpoczęliśmy modlitwą za Ojczyznę, księdza Piotra Skargi. Tymi słowami modlił się przy Pomniku Ludzi Skrzywdzonych w związku z Robotniczym Protestem Czerwca 1976 Roku Błogosławiony Papież Jan Paweł II.

W ostatnich latach uczestniczyłeś Księże Biskupie w większości naszych środowych spotkań. Mieszkałeś bardzo blisko, zaledwie piętro wyżej. Kiedy schodziłeś do nas, zawsze punktualnie, wiedzieliśmy że czas rozpocząć; nie potrzebne były zegarki. Każda Twoja obecność była dla wspólnoty Klubu wielkim zaszczytem, a Twoje refleksje, uwagi ubogacały nas. Twoje biskupie błogosławieństwo, kończące spotkania umacniało nas.

Szczególnym znakiem obecności Klubu podczas uroczystości jest nasz Sztandar, poświęcony 4 czerwca 1991 roku, przez Błogosławionego Papieża Jana Pawła II w czasie pobytu w Radomiu, podczas IV Pielgrzymki do Ojczyzny. Wielokrotnie przypominałeś nam Księże Biskupie, że we wszystkich religijnych i patriotycznych zgromadzeniach, Klub powinien uczestniczyć ze swoim Sztandarem. Dlatego też na to modlitewne czuwanie przyszliśmy ze Sztandarem, aby stanąć przy Twojej trumnie. Dziś szczególnie zauważamy, że nasz Sztandar jest częścią historii nie tylko Klubu, ale także Kościoła, Ojczyzny i Radomia. Jest też znakiem naszej wiary; dlatego pragniemy teraz powiedzieć o naszym Sztandarze.

Przedstawiane na nim obrazy, herby i napisy wyhaftowały pracowite ręce Sióstr Służek z Mariówki w pierwszych miesiącach 1991 roku. Klub nasz radował się wtedy jubileuszem dziesiątej rocznicy Twojego Ingresu do Sandomierza i Radomia oraz oczekiwaniem na wizytę Papieża w Diecezji. Radomski Klub powstawał na przełomie roku 1980-tego i 1981-ego, a więc wkrótce po I Pielgrzymce Papieża Rodaka do Ojczyzny i w czasie Solidarności, którą "przywiał" wiatr z polskiego Wybrzeża.

Sztandar jest biało-czerwony, jak nasza narodowa chorągiew. Na czerwonej stronie widnieje równoramienny krzyż z Białym Orłem w jagiellońskiej koronie książęcej zwieńczonej krzyżem. Poniżej jest uroczysty herb Radomia z labrami i godłem Papieża Jana Pawła II na herbowej tarczy. Te symbole przypominają nam, tak jak ty Księże Biskupie czyniłeś to permanentnie, o obowiązku miłości Boga i Ojczyzny, i zwracają uwagę szczególnie na Świętego Królewicza Kazimierza Jagiellończyka, i na Ojca Świętego Jana Pawła II, który na Twoją prośbę ustanowił Go Patronem Diecezji i naszego Miasta.

Na białej stronie jest patrząca na nas z miłością Matka Boża w wizerunku Jasnogórskiej Pani. Poniżej są trzy herby Pasterzy Kościoła, którzy "wszystko postawili na Maryję": Błogosławionego Papieża Jana Pawła II, Sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia, którego imię nosi nasz Klub, i Twój Ekscelencjo herb z biskupim zawołaniem Veni Dominie Jusu. Najważniejsze są jednak słowa Jezusa Chrystusa, wypowiedziane na Górze Błogosławieństw: "Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości". Ze słowami tego Błogosławieństwa przybył do Radomia, w pamiętnym "wietrznym" dniu, 4 czerwca 1991 roku, za Twoim Księże Biskupie staraniem, Ojciec Święty Błogosławiony Jan Paweł II. Tu na radomskiej ziemi nas nauczał, modlił się z nami za naszą Ojczyznę i modlił się za nas.

To tylko niektóre myśli, które możemy odczytać z naszego Sztandaru. Ogarnia nas zdumienie, przecież sztandar ma już ponad dwadzieścia lat, jak wiele w nim treści, które przypominają nam Ciebie, Księże Biskupie i Twoją pasterską posługę i jej nieprzemijające dokonania.

Ekscelencjo, Księże Biskupie Edwardzie! Ogromna wdzięczność napełnia nasze serca za dar Twojej obecności w naszej wspólnocie.

Prosimy Cię, wspieraj nas u Boga w Niebie, w Świętych obcowaniu, abyśmy poprzez swoją gorliwą i odpowiedzialną działalność okazali się godni Twojej wielkiej przyjaźni, którą tak hojnie nas darzyłeś.

Bóg zapłać!

Katedra Radomska, 29 marca 2012 r.